Κασσελάκης όπως Τσίπρας. Πώς ο Κασσελάκης ολοκληρώνει την «επιθετική εξαγορά» του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Κασσελάκης, ένας αστός που ήρθε απ’ έξω για να ολοκληρώσει, με μεθόδους «επιθετικής εξαγοράς» όπως εύστοχα έχει λεχθεί, την άμεση μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ στο φιλελεύθερο αστικό κέντρο, δεν είχε κανέναν λόγο να αποδεχτεί έναν εσωκομματικό μηχανισμό «χρονοκαθυστέρησης», ορφανεμένο μάλιστα από κάθε αντίκρισμα στην κοινωνία. Με την ωμή πράξη του πραξικοπήματος στην ΚΕ έδειξε την πόρτα της εξόδου και στους πλέον μετριοπαθείς εκπροσώπους του αριστερού προφίλ.

5 μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Από τις βουλευτικές μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές

Η εκλογική επιτυχία των ενωτικών δημοτικών σχημάτων στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη δείχνει τις δυνατότητες. Ταυτόχρονα όμως, θα ήταν αυταπάτη να πιστέψουμε ότι αυτές οι δυνατότητες θα παραμένουν επ’ αόριστον: Ισχύει κι εδώ το «Χθες ήταν νωρίς, αύριο ίσως είναι αργά». Τώρα υπάρχει ο συνδυασμός παραγόντων που καθιστά τη συγκυρία ευκαιρία – σύντομα, δεν ξέρουμε πόσο, η ευκαιρία θα πάψει να υπάρχει.

Το Παλαιστινιακό ως «σημείο καμπής» για την αμερικανική ηγεμονία

Ο Economist κατταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν ο Μπάιντεν «καταφέρει να διαχειριστεί την κρίση γύρω από τη Γάζα, αυτό θα είναι καλό για την Αμερική, καλό για τη Μέση Ανατολή και καλό για τον κόσμο». Έχουμε μια παραλλαγή στον 21ον αιώνα του κλασικού σχήματος: «ότι είναι καλό για την Τζένεραλ Μότορς, είναι καλό για τις ΗΠΑ», κι ότι είναι καλό για τις ΗΠΑ είναι καλό για το κόσμο κι ας σφάζονται οι λαοί.