Η αγορά εργασίας, παρά την υψηλή ανεργία, απέτυχε να εξασφαλίσει διαθέσιμη εργατική δύναμη και να την κατανείμει στους κλάδους εργασίας. Αυτό συνέβη, γιατί οι εργαζόμενοι/ες, δικαίως, αρνούνται να επιστρέψουν σε κλάδους στους οποίους οι όροι και οι συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένων και των αμοιβών, είναι υποβαθμισμένοι και δεν εξασφαλίζουν την αξιοπρεπή διαβίωσή τους. Μέρος αυτών των εργαζομένων, ημεδαπών και αλλοδαπών, αναζητεί καλύτερους όρους εργασίας σε άλλες εθνικές αγορές.

Στο βιβλίο του «Η μεγάλη εργασιακή απορρύθμιση. Τα 30+ χρόνια προς το ευέλικτο πρότυπο» (εκδόσεις Τόπος, Αθήνα, 2022) ο καθηγητής Γιάννης Κουζής καταπιάνεται με…

Οι  αυξήσεις τόσο στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και των καυσίμων  (πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο) μείωσαν  σε μεγάλο βαθμό το εισόδημα των…

Η κυβέρνηση πιεσμένη από την αύξηση των τιμών στην ενέργεια και τα βασικά αγαθά αποφάσισε  την αύξηση στον νομοθετημένο κατώτατο μισθό, με ονομαστικούς …

Το μεταπολεμικό καπιταλιστικό κράτος, το κράτος πρόνοιας (welfare state), θέτοντας στόχο την οικονομία της πλήρους απασχόλησης, ανέλαβε την ασφάλιση των κοινωνικών κινδύνων. Αναγνώρισε…

Στον κλάδο του τουρισμού και στους κλάδους δορυφόρους του (επισιτισμό, εμπόριο και μεταφορές) οι εργαζόμενοι/ες κλήθηκαν να εργαστούν σε ένα εργασιακό περιβάλλον που…

Οι άνεργοι όχι μόνο δεν πρέπει να χαρακτηρίζονται από «ένδεια φιλοδοξιών», αλλά θα πρέπει να λειτουργούν και ως «επιχειρηματίες» που δεν έχουν ανάγκη τη διαμεσολάβηση των δημόσιων υπηρεσιών.