«Φορολογική επιβάρυνση της εργασίας»
 ή πώς να κλέψετε τα ασφαλιστικά ταμεία

«Φορολογική επιβάρυνση της εργασίας»
 ή πώς να κλέψετε τα ασφαλιστικά ταμεία

Οι ίδιοι άνθρωποι που από το 2028 θα αυξήσουν το όριο συνταξιοδότησης κατά ένα έτος επικαλούμενοι την επιδείνωση της αναλογίας μεταξύ αριθμού εργαζομένων και αριθμού συνταξιούχων κ.λπ. κ.λπ., που κάποια στιγμή θα εμφανίσουν μειωμένης αξιοπιστίας αναλογιστικές μελέτες για τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων σε βάθος δεκαετιών, δεν θα μπουν στον κόπο να δημοσιοποιήσουν έναν πολύ απλό και πλήρως αξιόπιστο υπολογισμό: πόσο χάνουν τα ασφαλιστικά ταμεία κάθε χρόνο και σε βάθος χρόνου από τη σημερινή περικοπή των ασφαλιστικών εισφορών.

Ο «μαξιλαροπόλεμος» στον ΣΥΡΙΖΑ

Ο «μαξιλαροπόλεμος» στον ΣΥΡΙΖΑ

Στο τέλος, ο Κασσελάκης και ο Τσίπρας εγκλώβισαν τον Τσακαλώτο στη θέση του υπερασπιστή της... μνημονιακής τιμής της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και άραξαν, χωρίς τα αριστερά «βαρίδια» πλέον και τραγουδώντας αντιμνημονιακά άσματα, στο πολιτικό καφενείο του κέντρου.

<strong>«Αντιμνημονιακός» Κασσελάκης vs μνημονιακού Τσακαλώτου! </strong>Το μνημονιακό όριο Συριζικής σοσιαλδημοκρατίας

«Αντιμνημονιακός» Κασσελάκης vs μνημονιακού Τσακαλώτου! Το μνημονιακό όριο Συριζικής σοσιαλδημοκρατίας

«Η εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνούσε με Τσακαλώτους και Κατρούγκαλους ήταν μνημονιακή. Αυτή η εποχή έχει λήξει», δήλωσε ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ…

<strong>Κασσελάκης όπως Τσίπρας. </strong> Πώς ο Κασσελάκης ολοκληρώνει την «επιθετική εξαγορά» του ΣΥΡΙΖΑ

Κασσελάκης όπως Τσίπρας. Πώς ο Κασσελάκης ολοκληρώνει την «επιθετική εξαγορά» του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Κασσελάκης, ένας αστός που ήρθε απ’ έξω για να ολοκληρώσει, με μεθόδους «επιθετικής εξαγοράς» όπως εύστοχα έχει λεχθεί, την άμεση μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ στο φιλελεύθερο αστικό κέντρο, δεν είχε κανέναν λόγο να αποδεχτεί έναν εσωκομματικό μηχανισμό «χρονοκαθυστέρησης», ορφανεμένο μάλιστα από κάθε αντίκρισμα στην κοινωνία. Με την ωμή πράξη του πραξικοπήματος στην ΚΕ έδειξε την πόρτα της εξόδου και στους πλέον μετριοπαθείς εκπροσώπους του αριστερού προφίλ.

<strong>5 μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα.</strong> Από τις βουλευτικές μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές

5 μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Από τις βουλευτικές μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές

Η εκλογική επιτυχία των ενωτικών δημοτικών σχημάτων στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη δείχνει τις δυνατότητες. Ταυτόχρονα όμως, θα ήταν αυταπάτη να πιστέψουμε ότι αυτές οι δυνατότητες θα παραμένουν επ’ αόριστον: Ισχύει κι εδώ το «Χθες ήταν νωρίς, αύριο ίσως είναι αργά». Τώρα υπάρχει ο συνδυασμός παραγόντων που καθιστά τη συγκυρία ευκαιρία – σύντομα, δεν ξέρουμε πόσο, η ευκαιρία θα πάψει να υπάρχει.

<strong>Έξι σημεία προσανατολισμού για την Αριστερά</strong>. Τι φταίει για τις διαδοχικές ήττες και τι να κάνουμε;

Έξι σημεία προσανατολισμού για την Αριστερά. Τι φταίει για τις διαδοχικές ήττες και τι να κάνουμε;

Όταν συμβαίνει το έγκλημα των Τεμπών και σύμπασα η Αριστερά (εξαιρουμένων των μικρών δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς) δεν θέτει καν ζήτημα επανακρατικοποίησης του σιδηρόδρομου, σε συνθήκες μάλιστα που οι μετρήσεις της κοινής γνώμης λένε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις χάνουν την πλειοψηφική τους υποστήριξη, τότε αποδέχεται την πλήρη πολιτική και ιδεολογική της ήττα από τον νεοφιλελευθερισμό και την αστική τάξη. Μην απορεί λοιπόν όταν ο αντίπαλος, που ξέρει πολύ καλύτερα να εκτιμά τη σημασία των ιδιωτικοποιήσεων, διακηρύσσει δημόσια τις προθέσεις του να τις «κλειδώσει» με συνταγματικές προβλέψεις στο πλαίσιο της συνταγματικής μεταρρύθμισης που οραματίζεται...

<strong>Από ποιον κινδυνεύουν οι καταθέσεις;</strong> Ο πληθωρισμός, οι τράπεζες, το «Δήμητρα» και ο Μητσοτάκης

Από ποιον κινδυνεύουν οι καταθέσεις; Ο πληθωρισμός, οι τράπεζες, το «Δήμητρα» και ο Μητσοτάκης

Γιατί η Αριστερά, ενώ αποκαλύπτεται σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια η συστημική παγίδα και ανικανότητα να εγγυηθούν την πραγματική αξία των καταθέσεων, δεν το αξιοποιεί για να διαφωτίσει και τον κόσμο τι και γιατί συμβαίνει; Και δυστυχώς, η απάντηση μόνο θλίψη προκαλεί. Η μαζική-ρεφορμιστική Αριστερά δεν μιλάει για αυτά για έναν βασικό λόγο: γιατί δεν θέλει να θίξει τις νομισματικές «συντεταγμένες ασφαλείας» του συστήματος, να ενοχλήσει τα μεγάλα αφεντικά του χρήματος (τράπεζες, που είναι το πετράδι του στέμματος της αστικής τάξης), να ασκήσει ταξική πολιτική.

Γιατί η Αριστερά δεν προτάσσει το αίτημα  για κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων χωρίς αποζημίωση;

Γιατί η Αριστερά δεν προτάσσει το αίτημα  για κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων χωρίς αποζημίωση;

  Από τη μια, την κυβέρνηση και τη Δεξιά (οι ακροκεντρώοι, φρονίμως ποιούντες, σιωπούν), “αντικρατικός” λόγος περί του κράτους που πρέπει να αλλάξει…