Ιδιοκτήτες σε κατάσταση νευρικής κρίσης

Για τον μεν ενοικιαστή, όταν είναι μισθωτός, το ενοίκιο δεν πρέπει να υπερβαίνει ένα σταθερό ποσοστό του μισθού του, αλλιώς το εισόδημά του δεν θα επαρκεί για να καλύψει τα υπόλοιπα έξοδά του, και η συντήρηση των εργασιακών ικανοτήτων του θα είναι αδύνατη ή ελλιπής. Ο ιδιοκτήτης βλέπει το ζήτημα με τελείως διαφορετικό τρόπο: θεωρεί ότι σωστό είναι να εισπράτει ενοίκιο τουλάχιστον ίσο με το μέσο κέρδος που θα απέδιδε το κεφάλαιό του σε άλλες, εναλλακτικές, τοποθετήσεις. Νοιώθει ότι αφού όλοι οι άλλοι κάτοχοι κεφαλαίου κερδίζουν ασύστολα, το ίδιο δικαιούται και αυτός.

Ποιός νοιάζεται για τον κατώτατο μισθό;

Ο κατώτατος μισθός έχει στρατηγική σημασία για τον σχηματισμό των μισθών των υπολοίπων εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα (πλην των ανώτατων και ανώτερων στελεχών). Αυτό, μάλιστα δεν αφορά μόνο τον ιδιωτικό τομέα, διότι οι μεταβολές στους μισθούς του δημοσίου, επηρεάζουν και επηρεάζονται από τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Επειδή όμως αυτοί οι τελευταίοι εξαρτώνται από τον κατώτατο μισθό, αυτός αποκτά κεντρικό ρόλο στον καθορισμό ολόκληρου του μισθολογικού φάσματος στο σύνολο της οικονομίας.

Ο αποπνικτικός εναγκαλισμός του ευρώ για αρχάριους

Ας δούμε με ποιο τρόπο το ευρώ μάς πνίγει, όχι όλους βέβαια, αλλά τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας: Ας δούμε, δηλαδή, πώς λειτουργεί η ελληνική οικονομία χάρη και εξαιτίας του ευρώ.

Το ευρώ, ο νεοφιλελευθερισμός, η εκμετάλλευση της εργασίας

Είναι ιστορικά πρωτοφανής, για τις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού σε καιρό ειρήνης, η μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών στην Ελλάδα. Το πάθος με το οποίο οι επιχειρήσεις, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα κόμματα της αστικής τάξης επιδιώκουν αυτήν την μείωση δεν είναι τυχαίο, εξηγείται από την αδυναμία τους να επιτύχουν με άλλα μέσα τα υψηλά κέρδη στα οποία είναι εθισμένοι, να επιτύχουν υψηλά κέρδη με τα μέσα που χρησιμοποιεί ο αναπτυγμένος καπιταλισμός (ο καπιταλισμός της σχετικής υπεραξίας) και τα οποία είναι ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός και οι αυξήσεις της παραγωγικότητας της εργασίας.

Δεκατέσσερα χρόνια συρρίκνωσης του παραγωγικού δυναμικού

Και τι μας νοιάζει, εμάς, που συρρικνώνεται η παραγωγική βάση του ελληνικού καπιταλισμού; Όταν συρρικνώνεται το παραγωγικό σύστημα μιας χώρας, παρασύρει μαζί του στην παρακμή και την μισθωτή εργασία, μειώνει τους μισθούς, εμποδίζει την συντήρηση και την αναπαραγωγή των υποτελών κοινωνικών τάξεων, γιγαντώνει την φτώχεια και την υλική στέρηση, σπρώχνει στο περιθώριο έξω και μακριά από την αγορά εργασίας ένα πλήθος «περιττών» πληθυσμών.

Η ιδιωτικοποίηση των Δημόσιων Αγαθών βλάπτει σοβαρά την κοινωνία

(1) Οικονομική κατάσταση της κοινωνίας στην Ελλάδα σήμερα: Έξι στα δέκα νοικοκυριά (60,7%) δήλωσαν ότι το μηνιαίο εισόδημά τους δεν επαρκεί για όλον το μήνα.…