Τι έχει να μας πει η μαρξιστική θεωρητική παράδοση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου 2023;

Έχουμε μια «εμπόλεμη Δεξιά» που συσπειρώνει πλέον, κάτω από την ηγεμονική ομπρέλα του νέου αυταρχικού κράτους, τον λαό της, τον λαό της Δεξιάς, σε σχηματισμούς ταξικής μάχης. Απέναντι δε σε αυτούς τους σχηματισμούς μάχης της αστικής τάξης, αντιπαρατάχθηκαν τα νεροπίστολα του Σύριζα και του Μερα25, που παρουσίασαν σύνολο μέτρων και παρεμβάσεων υπό την μορφή «λίθων, πλίνθων, ξύλων ατάκτως ερριμμένων», τα οποία δεν συνιστούν πρόγραμμα ικανό να συγκροτήσει εν δυνάμει κοινωνικό συνασπισμό εξουσίας, άρα και σχηματισμούς πολιτικής μάχης. Υπό την οπτική γωνία που μας προσφέρει η μαρξιστική θεωρητική παράδοση για την σχέση των κοινωνικών τάξεων με την εξουσία, η πανωλεθρία του Σύριζα και του Μερα25 εμφανίζεται ως το φυσικό αποτέλεσμα της ανυπαρξίας των σχέσεών τους με κοινωνικές τάξεις, μερίδες τάξεων και κοινωνικές ομάδες, και της ανικανότητάς τους να διατυπώσουν πρόγραμμα που συγκροτεί ταξικές συμμαχίες.

Η συγκυρία «των Τεμπών» και η επανεμφάνιση των ριζοσπαστικών απαιτήσεων

Kυοφορείται μια έντονη ανάγκη για συλλογική κίνηση των μαζών προς ένα νέο σοσιαλιστικό και οικολογικό πεπρωμένο, όσο βαρύγδουπο και αν ακούγεται αυτό. Καίτοι αυτή η κίνηση φαντάζει χωρίς νόημα, αφού προς το παρόν γίνεται χωρίς πολιτικό φορέα και εκφραστή, παρ’ όλα αυτά δημιουργεί βάσιμες ελπίδες για αιφνίδιους μετασχηματισμούς του κράτους του κόσμου που μας περιβάλλει.

Η ιδιωτική ιδιοκτησία, η Αριστερά, ο σιδηρόδρομος  

Ως απάντηση στην διαδικασία επέκτασης της ιδιωτικής ιδιοκτησίας επί κοινών και δημόσιων αγαθών, διαδικασία που αναπτύσσεται τώρα αλματωδώς, θα έπρεπε να ήταν προφανές ότι η απάντηση της Αριστεράς οφείλει να είναι η διεκδίκηση της επέκτασης της σφαίρας των δημόσιων αγαθών και των κοινών αγαθών, εδώ και τώρα, όχι σε κάποιο σοσιαλιστικό υπερπέραν. Αυτά ισχύουν και για τον σιδηρόδρομο, το μετρό, τα λεωφορεία: η μεταφορά με αυτά είναι δημόσιο αγαθό.

Ποιός είναι αυτός ο «λαός της Δεξιάς»; 

Για ποιο λόγο οι δυνάμεις της Αριστεράς απλώς αμύνονται στις ιδεολογικές επιθέσεις της Δεξιάς; Για ποιο λόγο δεν αναλαμβάνουν επιθετικές ενέργειες υψηλής συμβολικής, δηλαδή ιδεολογικής αξίας, όπως κάνει η Δεξιά; Για ποιο λόγο, δηλαδή, δεν παράγει το δικό μας ιδεολογικό τσιμέντο που θα γεμίσει τους αρμούς των δικών μας κοινωνικών δυνάμεων, του λαού της Αριστεράς;

Παγίδες ανελευθερίας και πειθάρχησης της μισθωτής εργασίας

Στα χρόνια του νεοφιλελευθερισμού, μια σειρά παγίδων πειθάρχησης της μισθωτής εργασίας συγκροτούν, όλες μαζί, έναν ενιαίο μηχανισμό ανελευθερίας και υποταγής που αποτελείται από…

Η συζήτηση για τη φύση του σοβιετικού κοινωνικού σχηματισμού

H θεωρητική προσέγγιση του κρατικού καπιταλισμού θα πρέπει να εμπλουτιστεί περαιτέρω με την επισήμανση ότι η μορφή του σοβιετικού κρατικού καπιταλισμού εισάγει κάποιες σημαντικές τροποποιήσεις, που αγγίζουν τον πυρήνα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής όπως αυτός εμφανίστηκε ιστορικά. Οι τροποποιήσεις αυτές αναφέρονται: α) στον ρόλο του χρήματος, β) στις μορφές ανταγωνισμού μεταξύ των ατομικών κεφαλαίων, γ) στη σχεδόν πλήρη απουσία του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Όταν η εκμετάλλευση αντικαθίσταται από τον αποκλεισμό. O πλεονάζων πληθυσμός υπό τον νεοφιλελευθερισμό.

Εισαγωγή To 1992, δεκατρία χρόνια μετά τη «νεοφιλελεύθερη επανάσταση» της Μάργκρετ Θάτσερ, ο Άλαν Μπαντ, επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων της σιδηράς κυρίας, δήλωσε…

Ο Μαρξ, ο Ένγκελς και το πρόβλημα της διπλής ηθικής

Αναδημοσίευση από το contra-xreos.gr / Μετάφραση Γιώργου Μητραλιά / Σκιτσογράφος Σόνια Μητραλιά Ο Μαρξ και ο Ένγκελς έχουν συχνά κατηγορηθεί ότι υποστηρίζουν το « δύο μέτρα και δύο…

Τα αναπάντητα ερωτήματα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς

Aντικαπιταλιστική πολιτική οργάνωση με ηγεμονική πρόταση δεν πρόκειται να υπάρξει εάν οι σημερινές οργανώσεις δεν αρχίσουν να συζητούν τώρα και να επεξεργάζονται απαντήσεις σε σειρά κρίσιμων ερωτημάτων.