Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι ματαιώνονται οι εορτασμοί της 9ης Μαΐου που γίνονταν για να τιμηθεί η ημέρα νίκης του Κόκκινου στρατού επί της ναζιστικής Γερμανίας. Το Ισραήλ τιμούσε εδώ και χρόνια αυτήν την επέτειο αφού η τελειωτική συντριβή του ναζισμού στην Γερμανία σηματοδοτούσε και το τέλος του ολοκαυτώματος των Εβραίων από τους ναζί και την απελευθέρωση χιλιάδων αιχμαλώτων από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το Άουσβιτς, το Μπέλζεν, το Τρεμπλίνκα, το Σόμπιπορ και δεκάδες άλλα. Αυτήν λοιπόν την επέτειο νίκης του Κόκκινου στρατού και της διάσωσης των Εβραίων από τα νύχια των ναζί, το Κράτος του Ισραήλ αποφάσισε να καταργήσει για να ευθυγραμμιστεί με το ευρύτερο κλίμα του αντιρωσισμού που κυριαρχεί στη Δύση και για να μην κακοφανίσει τους νεοναζί της Ουκρανίας και τους Αμερικανούς πάτρωνές τους.
Κάνοντας έναν απολογισμό, παρατηρήσαμε από της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία να κτυπιέται ο παγκόσμιος πολιτισμός με απαγορεύσεις σε μεγάλα λογοτεχνικά έργα, σε μουσικά αριστουργήματα, σε κατασχέσεις έργων τέχνης, σε απαγορεύσεις στη χρήση μουσικών οργάνων που ταυτίζονται με τη ρωσική κουλτούρα, με απολύσεις συνθετών και μαέστρων κι άλλα πολλά ακατανόμαστα. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι μια πολύ μεγάλη μερίδα του κόσμου έχει πειστεί ότι μ΄αυτό το τρόπο τιμωρούν την Ρωσία, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι αυτό που στην πραγματικότητα καταστρέφουν είναι η παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Όπως ακριβώς γίνεται με τις οικονομικές κυρώσεις, που επιστρέφουν σαν μπούμερανγκ και κτυπούν τους απλούς πολίτες στις χώρες που τις επιβάλλουν. Όπως ακριβώς γίνεται με την επιβολή λογοκρισίας και απαγόρευσης μετάδοσης ρωσικών καναλιών, που στην πραγματικότητα αυτό που πλήττεται δεν είναι η ρωσική προπαγάνδα αλλά η ίδια η δημοκρατία στην ΕΕ.
Η απόφαση του Ισραήλ να μην τιμήσει την 9η Μαΐου για να τιμωρήσει… τον Πούτιν, δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα άλλο παρά επίδειξη μεγάλης ασέβειας στην ίδια την ιστορία της ανθρωπότητας. Πραγματικά διερωτώμαι αν η ανθρωπότητα έχει «κτυπήσει πάτο» ή υπάρχει ακόμα κι’ άλλη απόσταση.