*Αναδημοσίευση από τον λογαριασμό της Fragkiska Megaloudi στο Facebook.
Ο τίτλος, του Commune.
Στα πλαίσια του διαλόγου σχετικά με το Ουκρανικό ζήτημα, το CommuneOrgGr φιλοξενεί ποικίλες και διαφορετικές απόψεις του αριστερού πολιτικού χώρου, οι οποίες όμως δεν αποτελούν οπωσδήποτε τις απόψεις της συντακτικής ομάδας της σελίδας μας. Αυτές έχουν εκτεθεί στο δημοσιευμένο άρθρο “Ενάντια στη ρωσική εισβολή, το ΝΑΤΟ, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο”.
Ο πρώτος πόλεμος στο Ιράκ, ήταν γεμάτος ψέματα και θα μείνει στην ιστορία ως ο πόλεμος του CNN, χάρη στο οποίο είχαμε την εντύπωση ότι βλέπουμε ένα video game όπου οι καλοί εξολοθρεύουν τους κακούς. Στον πρώτο αυτό πόλεμο στο Ιράκ έπεσαν 350 τόνοι απεμπλουτισμένου ουρανίου και με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς αυτό στοίχισε τη ζωή σε 500.000 παιδιά. Καρκίνοι που προστέθηκαν σε εκείνους που είχε σπείρει ο Σαντάμ με τα χημικά όπλα που έριχνε στο Ιράν. Ο πρώτος πόλεμος στο Ιράκ είχε τόσα ψέματα και τόση προπαγάνδα που θα έπρεπε να διδάσκεται στις σχολές των διεθνών σχέσεων. Ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας είχε μια από τα ίδια. Είχε 11 τόνους απεμπλουτισμένου ουρανίου στο Κοσσυφοπέδιο και 3 τόνους στην Βοσνία, σφαγές αμάχων, πρόσφυγες και ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς χωρίς καν την τυπική έγκριση του ΣΑ του ΟΗΕ. Και είχε και πολλά ψέματα.
Ο δεύτερος πόλεμος και η κατοχή του Ιράκ έγινε κατά παραβίαση κάθε νομιμότητας. Τα ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής υπήρξαν μόνο στα πρωτοσέλιδα των NYT, της Washington Post και όλου σχεδόν του δυτικού Τύπου, έγκριση από το ΣΑ του ΟΗΕ δεν δόθηκε ποτέ και τα κλαψουρίσματα του Κόφι Ανάν ότι καμία χώρα δεν μπορεί να εισβάλει σε άλλη χωρίς έγκριση του ΟΗΕ ούτε καν γαργάλισαν τα αυτιά των Αμερικανών και των συμμάχων τους. Στο Ιράκ έχασαν τη ζωή τους πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Συνέβη όμως και κάτι άλλο. Το 2004 η εξέγερση των Σουνιτών εναντίον των ξένων δυνάμεων κερδίζει απειλητικά έδαφος στην Φαλούτζα και στη Μοσούλη και οι απώλειες των Αμερικανών ξεπερνούσαν τους 50 στρατιώτες το μήνα. Και τότε ανέλαβε δράση ο James Steele, ο αρχιτέκτονας των πολέμων της CIA στην Λατινική Αμερική και των περίφημων Ταγμάτων Θανάτου στο Ελ Σαλβαδόρ. Ο Steele μαζί με το στρατηγό Petraeus θα αναλάβει τη δημιουργία πολιτοφυλακής που θα ανακόψει την εξέγερση των Σουνιτών. Θα στρατολογήσει τους πιο βίαιους σιίτες μαχητές, μέλη της Badr Brigade και του στρατού του Mahdi, ενώ παράλληλα η CIA θα τους εκπαιδεύσει σε «εξελιγμένες μεθόδους» ανάκρισης και βασανιστηρίων. Για τα επόμενα δύο χρόνια το Ιράκ θα μετατραπεί σε σφαγείο. Μέχρι το 2006 περισσότερα από 3.000 πτώματα το μήνα ξέβραζαν οι ποταμοί των πόλεων ενώ τουλάχιστον 14 μυστικές φυλακές βασανιστηρίων λειτουργούσαν στη Βαγδάτη. Σε αυτές τις φυλακές θα αναγεννηθεί το Ισλαμικό κράτος – και τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι.
Λίγα χρόνια αργότερα, οι ΗΠΑ θα στηρίξουν τη Γαλλία στα σχέδια εξόντωσης του Καντάφι και θα μετατρέψουν τη Λιβύη σε κράτος πολέμαρχων που θα συνεχίζουν τους βρώμικους πολέμους των συμμάχων. Η ανατίναξη του αμερικανικού προξενείου στην Μπεγκάζη και ο θάνατος του Αμερικανού πρέσβη θα αποκαλύψει μια μυστική βάση της CIA που δρούσε υπό το προξενείο και που με την βοήθεια της Τουρκίας και του Κατάρ και ως κάλυψη μια αυστραλιανή εταιρεία, οργάνωνε τη μεταφορά του εξοπλισμού του Καντάφι στον περίφημο Ελεύθερο Συριακό Στρατό που τα μέλη του δεν ήταν άλλοι από τους τζιχαντιστές του μετώπου Al Nusrah. Λίγα χρόνια μετά η Δύση θα παραδεχτεί ότι εξόπλιζε τζιχαντιστές, αλλά θα πει ότι έγινε για την απελευθέρωση της Συρίας από τον Άσαντ. Εάν αναρωτιέστε τι έγιναν τα όπλα του Καντάφι, διοχετεύτηκαν στο Σαχέλ μέσω τρομοκρατικών ομάδων που δρούσαν ανεξέλεγκτες, και σήμερα το Μάλι, ο Νίγηρας, η Μπουρκίνα βρίσκονται στο έλεος όλων με περιοχές να ελέγχονται αποκλειστικά από τρομοκράτες.
Αυτή είναι η Δύση, αυτό είναι το ΝΑΤΟ, που κάποιοι μας καλούν να στηρίξουμε απέναντι σε έναν ακόμα μεγαλομανή ιμπεριαλιστή που, ακόμα κι αν μπορούμε να κατανοήσουμε με όρους γεωπολιτικής τους φόβους της Ρωσίας για την επέκταση του ΝΑΤΟ, δεν μπορούμε ποτέ να κατανοήσουμε την τραγωδία που προκαλεί αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία. Το δόγμα του Μπους όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας, ακούγεται πάλι παντού. Όμως όχι, δεν είμαστε ούτε με τον Πούτιν ούτε με το ΝΑΤΟ. Δεν είμαστε με τις σφαγές τους. Όπως δεν είμαστε μαζί τους στην υποκρισία τους. Στην εμετική τους ρητορική περί δημοκρατίας και δικαίου. Όπως ο Μπους, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ σκότωναν για να «εκδημοκρατίσουν», έτσι και ο Πούτιν σκοτώνει για να «αποναζιστοποιήσει».
Και η ιστορία συνεχίζεται. Ο κόσμος δεν άλλαξε με την εισβολή στην Ουκρανία, ο κόσμος έχει αλλάξει εδώ και 30 χρόνια, ήδη από τους πολέμους της δεκαετίας του ‘90 και αυτό που ακολούθησε δεν ήταν παρά δεκαετίες βίας που ξεσπούσαν σε διάφορα μέρη του πλανήτη, άλλοτε κοντά κι άλλοτε πιο μακριά. Τα θύματα πάντα ίδια: εμείς και η αλήθεια.