Χιλιάδες Ισραηλινοί υποδέχτηκαν με χορούς και τραγούδια το τέλος της εποχής Νετανιάχου και την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη νέα επονομαζόμενη «κυβέρνηση αλλαγής» την Κυριακή(13/06) το βράδυ. Κάποιοι από τους διαδηλωτές τραγουδούσαν μάλιστα «Bibi Ciao», παραφθορά του γνωστού ιταλικού αντάρτικου τραγουδιού «Bella Ciao». Όχι μικρό πράγμα σε ένα κράτος που η έννοια «αριστερά» έχει στιγματιστεί και στο οποίο ακροδεξιοί διαδηλωτές δεν χάνουν ευκαιρία να οργανώσουν αντιδιαδηλώσεις με κύριο σύνθημα «Οι αριστεροί είναι προδότες».
To κίνημα κατά του Νετανιάχου συνέχισε σχεδόν επί δύο χρόνια να διαδηλώνει τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και σε άλλες πόλεις, με κύριο σύνθημα «Να φύγει».
Η ήττα ωστόσο του Νετανιάχου οφείλεται πρωτίστως στο σύστημα της απλής αναλογικής, παρά σε μια ξεκάθαρη λαϊκή εντολή. Επί τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις ο «Μπίμπι» και το δεξιό του κόμμα Λικούντ κατάφερε να εξασφαλίσει την πρώτη θέση όχι με μεγάλες απώλειες, παρά το γεγονός ότι δικάζεται για διαφθορά.
Ωστόσο, οι πρώην ακροδεξιοί εταίροι Νάφταλι Μπένετ και Αβιγκντόρ Λίμπερμαν του είχαν από καιρό γυρίσει την πλάτη, βλέποντας το άστρο του άλλοτε εκλεκτού τους να σβήνει… Επί δύο χρόνια άλλωστε η πολιτική ζωή στο Ισραήλ είχε παραλύσει. Σημαντικές κυβερνητικές θέσεις έμεναν χωρίς αναπλήρωση, ενώ νέος προϋπολογισμός έχει να ψηφιστεί από το 2018. Κανένας από τους εν δυνάμει κυβερνητικούς εταίρους του Νετανιάχου δεν ήθελε να ρισκάρει τη ρετσινιά της συνεργασίας με τον «διεφθαρμένο» και πιθανότατα σε λίγο καταδικασμένο για διαφθορά πρωθυπουργό.
Έστω και έτσι, το κίνημα διαμαρτυρίας, το οποίο αντιμετωπίστηκε πολλές φορές από την αστυνομία με πρωτοφανή για Εβραίους διαδηλωτές βία, έδειξε πως η λαϊκή κινητοποίηση οπουδήποτε στον κόσμο μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα.
Ο «Μπίμπι» έχει ωστόσο αποδειχθεί πολλές φορές «πολύ σκληρός για να πεθάνει». Στην ομιλία του κατά την ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κνεσέτ (ισραηλινή Βουλή), υποσχέθηκε να επιστρέψει… Ο Νετανιάχου και το Λικούντ εξακολουθούν να έχουν σοβαρά λαϊκά ερείσματα, δυστυχώς στις περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες των Εβραίων «μιζραχίμ», των Εβραίων που εκδιώχτηκαν από τις αραβικές χώρες μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948, παραμένοντας ακόμη και σήμερα σε μεγάλο βαθμό στο περιθώριο της οικονομικής και πολιτικής ζωής.
Έντεκα κόμματα της αντιπολίτευσης, από τους υπερεθνικιστές του νέου πρωθυπουργού Νάφταλι Μπένετ μέχρι τον «κεντρώο» μεγαλοδημοσιογράφο αστέρα της τηλεόρασης Γιαΐρ Λαπίντ, το περιθωριοποιημένο κραταιό άλλοτε Εργατικό Κόμμα, το αριστερότερο Μέρετς και τον ισλαμιστή ηγέτη της Ενωμένης Αραβικής Λίστας Μανσούρ Αμπάς, συνασπίστηκαν για τον σχηματισμό κυβέρνησης με μοναδική συγκολλητική ουσία το μένος κατά του Νετανιάχου.
Η κυβέρνηση χαρακτηρίστηκε από τα μέσα ενημέρωσης «κυβέρνηση αλλαγής», αλλά πέραν της ιστορικής ούτως ή άλλως συμμετοχής Άραβα πολιτικού σε κυβερνητικό συνασπισμό, δεν φαίνεται να κομίζει τίποτα νέο… Ο Νάφταλι Μπένετ, ακροδεξιός εκπρόσωπος μέχρι χθες των Ισραηλινών εποίκων στη Δυτική Όχθη, πολυεκατομμυριούχος των «start ups», με ελάχιστη σχέση με την σκληρή εκτός Τελ Αβίβ και περιχώρων πραγματικότητα του Ισραήλ, αναλαμβάνει πρώτος την εναλλασσόμενη πρωθυπουργία, αν και εκπροσωπεί ένα κόμμα του 6%.
Η συμμετοχή στις εκλογές χωριστά του Μανσούρ Αμπάς διέσπασε την ενότητα των αραβικών κομμάτων του Ισραήλ. Μια ενότητα ωστόσο που προερχόταν πρωτίστως από την επιβολή πλαφόν 3% για την είσοδο στη Βουλή και όχι από ιδεολογική συμπόρευση. Η ανάγκη για πολιτική εκπροσώπηση -παρά τις μεγάλες διαφορές- των Αράβων-Παλαιστινίων πολιτών του κράτους του Ισραήλ ήταν αυτή που διατήρησε ενωμένη μέχρι πρότινος την «Αραβική Λίστα».
Ο Αμπάς, ο οποίος δεν εξασφάλισε ούτε καν υπουργική θέση, ελπίζει με τη στήριξή του στη νέα κυβέρνηση να εκμαιεύσει περισσότερα κονδύλια για τον αραβικό πληθυσμό και να δείξει πως υπάρχει δυνατότητα αλλαγής από τα… μέσα. Η ιστορική πάντως συμμετοχή του σε κυβερνητικό συνασπισμό δείχνει τον ρυθμιστικό ρόλο που παίζει πλέον στα πολιτικά πράγματα το 21% της αραβικής μειονότητας του Ισραήλ. Χωρίς τη δική του στήριξη το πιθανότερο είναι ότι το Ισραήλ θα οδηγούνταν σε μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση, κάτι το οποίο ούτως ή άλλως δεν μπορεί να αποκλειστεί όταν επανέλθουν τα ζόρια…
Η πρόσφατη γενική απεργία την οποία πραγματοποίησαν οι Άραβες παλαιστινιακής καταγωγής πολίτες του Ισραήλ σε συμπαράσταση των Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης και της Γάζας, υπενθύμισε στην κοινή γνώμη ποιος καθαρίζει και χτίζει το Ισραήλ, αφού ακόμη και σήμερα το μεγαλύτερο κομμάτι των Παλαιστινίων πολιτών εργάζεται στις οικοδομές και την καθαριότητα.
Η κυβέρνηση Μπένετ-Λαπίντ δεν προμηνύει τίποτα το ιδιαίτερο για τη μοίρα του παλαιστινιακού λαού και τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής. Αλλά και σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, ο νεοφιλελευθερισμός του Μπένετ δεν αναμένεται να φέρει αλλαγές όσον αφορά την καταπολέμηση της φτώχειας, η οποία ξεπερνά στο Ισραήλ το 23%.
Στηρίζεται άλλωστε σε μία εύθραυστη ισορροπία, καθώς ψηφίστηκε με 60 ψήφους υπέρ και 59 κατά. Ένας βουλευτής να αποσκιρτήσει και η κυβέρνηση θα καταρρεύσει, φαινόμενο το οποίο έχουμε πολλές φορές δει να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην πολιτική ζωή του Ισραήλ.
Στα θετικά των πρόσφατων πολιτικών εξελίξεων στο Ισραήλ ήταν οι διαδηλώσεις εν μέσω εχθροπραξιών στη Λωρίδα της Γάζας. Το σύνθημα που κυριαρχούσε και στόλιζε πολλά προφίλ Εβραίων και Ισραηλινών στο fb, «Εβραίοι και Άραβες αρνούνται να γίνουν εχθροί», δέσποζε παλιότερα κυρίως στις διαδηλώσεις του αριστερού κόμματος Χαντάς (Μέτωπο για τη Δημοκρατία και την Ισότητα), που υποστηρίζεται από το ΚΚ Ισραήλ. Σήμερα μοιάζει να γίνεται αποδεκτό από μεγαλύτερο κοινό…
Οι κοινές διαδηλώσεις Εβραίων και Αράβων εργαζομένων σε νοσοκομεία της Χάιφα ή της Αφούλα, κατά των βιαιοτήτων στις μεικτές πόλεις του Ισραήλ και του πολέμου στη Γάζα, είναι ένα ακόμη ενθαρρυντικό στοιχείο.
Ωστόσο ο τόνος που θα συνεχίσει να δίνει η νέα ισραηλινή κυβέρνηση θα παραμείνει ακροδεξιός… Όπως δήλωσε στην ισραηλινή Βουλή την ημέρα της ψηφοφορίας για τη νέα κυβέρνηση ο επικεφαλής της Αραβικής Λίστας Αϊμάν Οντέ, «δεν είναι το παιδί για το οποίο ελπίζαμε. Είναι μία κακή κυβέρνηση. Σίγουρα είναι ώρα χαράς, αλλά όχι εφησυχασμού. Σήμερα απελευθερωνόμαστε από το δόγμα ‘‘Ναι Μπίμπι-Όχι Μπίμπι’’».
Πηγές:
*https://english.alaraby.co.uk/news/bibi-ciao-anti-netanyahu-protesters-claim-victory
*https://www.jpost.com/israel-news/israel-report-about-two-million-people-live-below-the-poverty-line-656317
*https://themilitant.com/2021/05/29/after-the-cease-fire-what-road-forward-in-the-middle-east/
*https://www.ynetnews.com/article/H10J9i7oO
*ttps://www.972mag.com/naftali-bennets-vision-equality-through-jewish-supremacy/?fbclid=IwAR2-cwfrR4kbuwN5VcelytvLL83ZnxoIeC4kusS9SPLdI7caMd-cuEirmpI
